Een fotograaf is ook een kunstenaar die de afgewerkte foto’s creëert door de elementen in zijn/haar foto’s te selecteren en te rangschikken.
Een fotograaf is ook creatief, als gevolg van de ideeën en bronnen van hun reis die ze delen op Flickr en YouTube, die delen over hun werk in het artikel “De geheime verantwoordelijkheden van de fotograaf (en hoe je je fotografie kunt verbeteren)” en met Facebook en Twitter accounts. Dan zijn er veel commentaren en discussies met de redactie van de kranten om de foto’s te beoordelen en te zien hoe het door de fotograaf geschreven opiniestuk… echt de essentie beschrijft van de algemene beschrijving van de foto die je ziet. Al deze foto’s bijvoorbeeld van de Facebook-campagne van Mr.Ixidienxo die veel betekent in feite, kan worden geclassificeerd als fotografie, als de fotograaf blootgesteld mezelf als een verhalenverteller om te benadrukken dat de andere persoon is niet iets dat statisch is dat gebeurt, maar iets dat evolueert, een fenomeen dat transformeert bijna net als tijd en ruimte en elk beeld dat wordt gepresenteerd aan de kijker evolueert.
Een fotograaf moet zijn artistieke doelstellingen bijna beter uitvoeren dan de kunst en de criticus van de fotografie. Als onderdeel van dit proces kan hij nooit met lege handen op een stuk apparatuur afgaan, omdat dit het resultaat van de gekozen camera, de lichtbron en de scène van de foto kan veranderen, in termen van controle, het gebruik van kleur en de complexiteit van de composities, of wat al niet.
Een fotograaf heeft de verantwoordelijkheid om dit verhaal te creëren en te communiceren! Een fotograaf die niet in staat is om een mooi fotografisch verhaal te creëren, moet gewoon middelmatig werk leveren. Het creatieve proces vereist de correctie van een verhaal terwijl het zich ontwikkelt, beetje bij beetje, door interactie met het publiek en de lezers zoals het lezen van onze blogs, gemengde keuze fotografie, volgen wat omhoog is, haten wat omlaag is, en nieuwsartikelen. Een goede foto is het verhaal dat niemand kent, behalve degenen die bereid zijn het uit te zoeken. Als een fotograaf een verhaal wil maken, moet hij/zij innoveren met de camera en zijn/haar visie, en dat begint al bij het moment dat hij/zij de camera pakt.
De fotograaf richt zich met het beeld op een directe manier tot het publiek. Vage termen als “Fotograferen” of “Stabiliseren” ligt niet aan de fotograaf of het genre van de foto, het proces van het kiezen van de camera, de belichting, de locatie, zo’n 200 verschillende kwaliteiten en instellingen, enz., daarover, kan gaan van een nachtmerrie tot een droom totdat het eindresultaat eruit ziet tussen een Theatrale belichtingsfilm (stills) tot een hipster portret.
Een foto is een kunst, maar soms is het niet duidelijk over welk deel van het fotografische proces compositie gaat. Er is compositie, er is compositie, en er is theorie, die een dubbele functie kan vervullen. Een fotograaf heeft de verantwoordelijkheid om uit te zoeken hoe hij verschillende technieken en hulpmiddelen in zijn proces van het maken van foto’s kan integreren. Er zijn nu veel gadgets op de markt die gebruikt worden bij het maken van foto’s, zoals een richtkijker, een statief, flitsers, een point and shoot camera, kleurcorrigerende lenzen, allerlei rare en gekke dingen die handelswaar zijn geworden. Deze freebies zijn aantrekkelijk voor mensen die niet weten hoe ze een scène moeten samenstellen, en die alleen maar Photo-Autocorrect, Graphic Sense en Photoshop-magie kennen. Ja… Er zijn nog steeds fotografen, met echte kennis van de camera zelf, die speciaal zijn en alleen worden aangetrokken om hun rol en hun nut. De keuze van de fotoapparatuur, buiten de technische specs, de foto’s die ze kunnen maken, zal het verschil maken en de kwaliteit van de uiteindelijke foto bepalen.
Een fotograaf kan geen expert zijn. Het is niet vanzelfsprekend dat de fotograaf iets weet uit de diepte van kennis die anderen hebben. Een foto kan afkomstig zijn van een deskundige die de foto heeft gemaakt op voorwaarde dat hij zich op een dinsdagavond urenlang wakker heeft kunnen houden om een foto te maken waarmee hij een wedstrijd heeft gewonnen. Hij kan urenlang in de donkere kamer hebben gezeten met gereedschap dat niet van hem is.
Een fotograaf moet zichzelf in de ander kunnen zien, zoals een verhalenverteller dat zou doen, om te horen en te begrijpen waar de anderen het over hebben en elke foto van anderen te bespreken in hun blog, in bulletins en commentaren. Als volgers van je creatieve werk, hebben sommigen van jullie elke stap gevolgd en hoe je het doet met de foto. Sommigen hebben zich geabonneerd op uw Facebook- of Twitter-account. Sommigen hebben je blog gelezen. Sommigen van jullie laten je foto’s nog steeds niet zien, maar volgen wel de samenwerkingen van anderen. Hoe ben je tot dit punt gekomen? Waar ligt je inspiratie voor het maken van een foto?